درباره فیلم Nomadland سرزمین خانه به دوش ها

جاده هرگز تمام نمی شود.

فیلم Nomadland سرزمین خانه به دوش ها درباره زیستن است. یا به عبارت بهتر تجربه زیسته ی کارگران و طبقه متوسط

جامعه آمریکا. فیلم سرزمین خانه به دوش ها Nomadland سرنوشت زندگی انسانهایی را بازگو می کند که کل مسیر زندگی آنها

در اثر تصمیم های کلان اقتصادی شکل گرفته است.

شرکتی بزرگ پا می گیرد و عده ای حول این کسب و کار زندگی خود را شکل می دهند و با فروپاشی این شرکت، مسیر زندگی

آنها نیز دگرگون می شود.

شخصیت اصلی فیلم سرزمین خانه به دوش ها nomadland در مرکز این طوفان سهمگین قرار دارد. اگر سی سال زندگی در یک

شرکت به موقعیت اکنونش کشانده، اکنون در مسیر جدید هر از چندی در آمازون کار میکند، شرکتی که اگر برای پیری او کار

موقت است اما برای جوانان در مرکز مسیر زندگی آنها است. آمازون را می توان نمادی از سرمایه داری دانست.

این خلاصه ای از یک نگاه به فیلم سرزمین خانه به دوش ها nomadland است؛ نگاهی در جهت نقد نظام اقتصادی سرمایه

داری. شخصیت اصلی داستان در نقطه تغییر مسیر زندگی اش تصمیم می گیرد خود را از گروگان گیری نظام اقتصادی رها کند

و با فردیت کامل به سبک زندگی خود بپردازد، هر چند نکته ی طلایی این است که همین نظام اقتصادی به او این توان و اجازه را

تا حدی می دهد که سبک و تجربه زیسته ی خود را داشته باشد.

 

اما از نگاه دیگری نیز می توان فیلم nomadland سرزمین خانه به دوش ها را بررسی کرد. اینکه شخصیت فیلم با تکیه بر فردیت و

شخصیت خود و بر مبنای خودآگاهی و آگاهی به دست آمده از زیستن خود، راهی جاده می شود.

مرگ به عنوان واقعیتی قطعی این خودآگاهی را در او زنده می کند که می باید از تجربه زیستن لذت ببرد و در انتهای جاده هر

آنکه را دوست دارد می تواند ملاقات کند.

فرن شخصیت اصلی فیلم nomadland سرزمین خانه به دوش ها در انتهای عمر می بیند که تمام زندگی را در مسیر آنچه که

حوادث برای او شکل داده اند گذرانده است.

شبیه انسان در حال مرگ باش…..

از این نگاه شخصیت فیلم nomadland سرزمین خانه به دوش ها خود را در انتهای جاده می بیند تنها قطعیتی که برایش مانده

است. حاصل تجربه زندگی چشم دوختن به مرگ است و پذیرفتن اینکه در انتهای جاده مرگ است که به همه چیزی معنا می

دهد.

اگر چه آزادی را تجربه می کند اما لحظه های سخت ناامیدی را نیز به دوش خود می کشد. در ماشین ون خود در جاده می راند و

زندگی را تا انتهای جاده تجربه می کند.

فرن در فیلم nomadland سرزمین خانه به دوش ها به خودشناسی می رسد این آگاهی که همه چیز را در درون خود می بیند.

فیلم nomadland سرزمین خانه به دوش ها فیلمی شخصیت محور است که کارگردان با دوربین روی دست مستندوار ما را

همراه تحولات شخصیت و حوادث داستان می کند.

فیلم سرزمین خانه به دوش ها با بازی درخشان فرانسیس مک دورمند ما را همراه تغییرات و آگاهی هایی می کند که هر کدام از

ما در حوادث زندگی تجربه خواهیم کرد یا به آن خواهیم اندیشید.

بازی شخصیت محور فرانسیس مک دورمند در فیلم های «سه بیلبورد بیرون از ابینگ میزوری» و «الیو کیتریج» نیز به همین

درخشانی شخصیتی خودآگاه را به نمایش می گذارد.

کلویی ژائو کارگردان فیلم نیز را به همین زیبایی کارگردانی کرده است و اسکار بهترین کارگردانی و اسکار بهترین بازیکن زن

۲۰۲۱را برای فیلم دریافت کرده است.

“این علامتِ کمال شخصیت است: هر روز طوری زندگی کن که انگار روزآخر است، بدون هیجان، تنبلی یا هر نوع تظاهری.”

مارکوس اورلیوس

جاده هرگز تمام نمی شود، اما ته جاده می بینمت.

زندگی حکایت همین تناقض است.