راه توسعه فردی: پرسش
آیا دوست داشتید روز دقیق مرگتان را می‌دانستید؟ اگر می‌خواستید چیزی را در روند رشدتان تغییر دهید چه چیزی را تغییر می‌دادید؟ آیا در مواقع بحران و خطر دست به دعا برمی‌دارید؟ آخرین باری که این احساس را داشتید به خاطر آوردید؟
پرسش کردن از خود این ویژگی را دارد که انسان حس شکوفا شدن را تجربه می‌کند. می‌دهد. البته اگر با شجاعت همراه باشد؛ اما اگر صرفاً به در دست رس‌ترین پاسخ قناعت کنیم هیچ تغییر عمیقی تجربه نخواهیم کرد.
پرسش کردن آنگاه تجربه‌ی عمیق و درونی خواهد بود که ما در تلاش برای روشن شدن پاسخ تلاش کنیم. این تلاش همان ذات جستجو و شکوفایی انسان است. درواقع آنچه توسعه فردی است، افقی است که با پرسش کردن و جستجوی برای روشن کردن پرسش در برابر ما آشکار می‌شود. جستجو و پرسش درهم‌تنیده هستند جستجو راه است و پرسش ابزار و چراغ.
روشن‌شدگی با پرسش حسی از شکوفایی و درنوردیدن مرزها است برای رسیدن به افق.
این تغییر قدرت پرسش است. ابزاری قدرتمند برای اندیشیدن. توسعه فردی جز با پرسش کردن از خود و با پرسیدن معنا نمی‌یابد.
درنهایت همه‌ی تلاش ما این است که بامعنا زندگی کنیم. خواستی مدام که همیشه همراهمان است. این‌که ما می‌خواهیم با در برابر هستی خشنود بودن را تجربه کنیم این‌که تلاش می‌کنیم در درک این لحظه آن‌قدر تجربه‌ای عمیق داشته باشیم پیش‌زمینه‌اش پرسیدن است. پرسیدن نه برای پاسخ دادن پرسیدن برای رسیدن به سؤالی دیگر در افقی دیگر این‌گونه است که توسعه فردی و رشد فردی هیچ‌گاه مرزی نخواهد داشت. هرلحظه تجربه‌ی ارزش‌آفرینی و اثربخشی را برای ما به ارمغان خواهد آورد. سفری است همیشگی. معماریِ خود، از پرسش آغاز می‌شود و از پرسیدن از خود. بازجست همین است جستجو، پژوهش، کاوش.
پرسش و پرسیدن خلقِ افق خود است با نگاه خودم. آنگاه‌که در پاسخ دادن به پرسش‌هایم التزام به موضوعی، چیزی یا کسی نداشته باشم هر پرسش، پاسخی نو را از درون خود می‌آفریند در شکل پرسشی دیگر. این راه راهی ست نو، پیوسته نو.
