خودشناسی ، خودسازی ، توسعه فردی واژه های ترسناک و پر ابهت. واژه هایی سهل و ممتنع. لحظاتی می بینیم در دستان ما
هستند رام و آرام لحظاتی نا آشناترین واژه ها.
اولین تجربه های خود ساختن رنج ارمغان می آورند به تجربه هایمان که ادامه می دهیم باز رنج بردن تجربه مشترک همه ی
تجربه های خود ساختن ما خواهد بود . رنجی مدام . اگر چه دامن تفسیر فراخ است که رنجی ست مدام با عیشی مدام.
اما اکنون و همیشه به رنج نمایان است. هرآنچه که با بنا کردن خودمان گره خورده حتما رنج خواهد داشت رنج بردن ما بدیهی
ست.
اما رنج با زمان ترکیب می شودبه ناگزیر، اینجاست که واقعیتش را به رخ می کشد و ما خود را می بینیم که در انتهای زمان
ایستاده ایم یا در جستجوی معنا هستیم یا در جستجوی شادی .
ناکامی سراغ ما را می گیرد.
در میانه ی زمان یا در پایان چه خواهد ماند هیچ، جز توانی برای عبور از همین لحظه .
تمام توانی که از رنج کشیدن خواهیم برد همین خواهد بود عبور از تجربه ی همین لحظه .
همین عبور از این لحظه همین ساختن این تجربه ، ساختن خود است.
