درباه فیلم گاندی و البته ما

اونا شاید بدن من رو شکنجه بدند، استخوان‌های من رو بشکنند یا حتی من رو بکشند. بعدش اونا جسد من رو خواهند داشت نه فرمانبرداری من را.

این جمله از گاندی است. در فیلم گاندی . امروز دوباره فیلم گاندی را تماشا کردم.

گاندی به تنهایی نشان می دهد که نقش رهبر تعیین کننده ترین عامل در سامان دادن امور است. امور در هر حال به سرانجام

خواهد رسید . اما آنچه تفاوت ایجاد خواهد کرد رهبری است . در هر مقیاسی از اجتماع از یک خانواده گرفته تا یک شرکت ، گروهی

چند نفره از دوستان تا یک جامعه همیشه نقش رهبر تعیین کننده بوده . اینکه جامعه به کدام سو حرکت می کند و یا از کدام

افق به امور نگاه می کند را رهبر تعیین می کند.

مهمترین عامل رهبری چشم اندازی است که رهبر بیان می کند . این چشم انداز است که پیروان را متفاوت می کند . و اگر چشم

انداز رهبر غیر انسانی باشد دیکتاتورانه باشد پیروان هم به دنبال رهبر خواهند رفت تجربه تاریخی انسان نشان دهنده این

موضوع است. چه تلاشهایی و امیدهایی که از انسانها زایل نشده فقط به دلیل اینکه رهبر اشتباه می کرده است.

کافی ست فقط نقش رهبری هیتلر و چرچیل را در دوره جنگ جهانی دوم بررسی کنیم. هیتلر امید ها را تبدیل به جنگ و نابودی

کرد و چرچیل امیدها را در ملتی تبدیل به آبادانی و زندگی کرد. در واقع نقش چرچیل و رهبری او بود که سرنوشت جنگ جهانی

دوم را تغییر داد.

زیاد می شنویم که مردم نمی خواهند ، از این مردم نتیجه ای حاصل نمی شود و … پاسخ در یک کلمه است رهبری مردم ،

رهبری انسانها. مردم ایران در تاریخ نجابت خود را ثابت کرده اند بنابراین انگشت اتهام را از مردم برداریم.

اما تاریخ نخبگان ایران را ببنید سرشار از خیانت سرشار از توهم شناخت واقعیت و این مردم تاوان داده اند بر امیدهای سوخته و

فقط تلاش کرده اند تا بمانند همچنان استوار و همچنان پویا.

بدون نخبگان و الیت جامعه هیچ اتفاقی در هیچ جامعه ای حاصل نشده است تاریخ هنوز خلاف این را ثابت نکرده است.

عصاره رهبری در چشم انداز رهبر است. اگر رهبر دارای چشم انداز پیشروانه و انسانی باشد حاصل در خدمت انسان خواهد بود.

گاندی گواهی ست بر چشم انداز انسانی. گاندی نمونه ای ست از انسانی که انسان را غایت می دانست و نه وسیله.

نیروهای مردم هند توسط گاندی جریان یافت و اگر چشم انداز گاندی و افق گاندی نبود بی گمان هند نیز گونه دیگری بود.

همیشه این مردم هستند که در انتظار رهبر نفس می کشند و مبارزه می کنند. و هیچ مبارزه و نبردی بدون رهبر به سرانجام

نرسیده است.